çınar ağacı

Kim demiş hayat uzun diye  

Aldığım en acı hediye  

Yolcular alıştı gemiye  

Durma dostum dönme geriye  

Şehrimin bataklıkları 

Oldu gökdelenler 

Gökyüzü görünmez oldu  

İnsan koptu döngülerden  

Nenemin fidanlıkları  

Soldu gölgelerde 

Toprağından utanır oldu  

Ufka yön verenler  

Bir çınar ağacının dibi  

Sanki orada doğmuşum gibi 

Dalları kavurdu gövdemi  

Harladı çocuksu öfkemi  

Dedemin kirazlıkları  

Oldu gökdelenler 

Göçünce o bu diyardan  

Etrafında dört dönenler  

Esti bir yalan rüzgarı  

Beyhude döndü yelken  

Pervasızca oyalıyordu  

Dümeni döndürenler